Bu başlık ilginizi mi çekti? O zaman siz de çalışan bir annesiniz ya da anne olmak için işini bırakmış ve tekrar işe geri dönüp dönmeme konusunda tereddütte olan bir annesiniz. Size bu yazıda araştırmalar bu konuda ne diyor, dünyanın dört bir yanındaki anneler neler hissediyor onları özetleyeceğim ve biraz da 3 çocuk büyüten bir anne olarak kendi hissettiklerimden bahsedeceğim.

Araştırmalar diyor ki çalışan annelerin yarısından fazlası kendini suçlu hissediyor. Bu araştırma yurt dışından bir araştırma. Türkiye'de oran daha da yükseliyor. Ancak diğer taraftan da evde oturan kadınların yüzde 55'i de aile bütçesine katkıda bulunmadıkları için kendilerini kötü hissediyor. Özetle anne olmak zor.

Çalışan anne ve çocuk arasındaki en önde gelen problemlerden biri, annenin çalışması sebebiyle suçluluk duygusu içinde, çocuğuna dengeli bir yaklaşımda olmayıp, aşırı hoşgörülü davranması ya da her gece iş̧ dönüşü bazı armağanlarla eve gelmesidir. Anne öncelikle bu suçluluk duygusundan kurtulmalıdır. Çalışmayan çok sayıda anne de zamanlarının tümünü çocuklarına verememekte, ev içi ve ev dışı işleri, bunu büyük ölçüde engellemektedir. Ayrıca, annenin çalışması, onun üretken olmasına, diplomasını değerlendirmesine fırsat veren ve ruh sağlığı açısından önemli bir faaliyettir. Önemli olan, annenin evde bulunduğu süreyi iyi değerlendirmesi, bu zaman içinde çocuğuyla bütünleşmesi, ilgilenmesi, oyun oynayabilmesidir. Hafta sonlarını yoğun bir ev işi faaliyetiyle geçirmek yerine, çocuğunu tiyatroya, sinemaya, çocuk bahçesine, akranı olan arkadaşlarına götüren ve ev işiyle meşgulken dahi çocuğunu yanında tutan anne, görevini yapan annedir. Bu durumda çocuk, annesine yeterince doymasa bile; ona güvenir, ilgilendiğini ve sevdiğini görür.

Bu konu ile ilgili yapılmış olan araştırma sonuçları şunları gösteriyor:

1. Çocukla geçirilen sürenin uzunluğu değil, kalitesi önemlidir. Yani, gerçekten

     annenin evde kaldığı süre çocuğu ile birlikte, onunla oynayarak, ilgilenerek sağlıklı etkileşime girerek geçirilmiyorsa olumlu hanesine yazılabilecek bir puan kazandırmıyor annelere.

2. Annenin çocuk ile birlikte geçirdiği süre arttıkça kalitesi azalmakta. Yani anne “bunalmakta”. Bu yüzden ev hanımları çocukları ile birlikte aynı mekanda olsalar da onlarla pek birlikte vakit geçirmeye katlanamıyorlar. Çalışan anneler ise genellikle çocukları ile “yeterince vakit geçiremedikleri”nden yakınırlar. Oysa bu konuda yapılan araştırmalar gösteriyor ki, anne babası çalışan çocukların yüzde 85-90'ı böyle bir durumdan şikayetçi değil. Diğer bir ifade ile çalışan anne babaya sahip çocukları sadece yüzde 10-15'i anne babaları ile daha fazla vakit geçirmek istediğini söylüyor.

Kendi tecrübelerim de aslında araştırmaları doğrular nitelikte. Eğer çocuğunuzla kaliteli vakit geçiriyorsanız, kendinizi mutsuz hissetmeyin.

Kaynaklar:

1.http://www.wmmsurveys.com/WhatMomsChoose.pdf

2.http://okulweb.meb.gov.tr/35/02/959733/dokuman%20arsivi/calisan%20anne.pdf