Uzun bir aradan sonra tekrardan merhaba sevgili basketbol severler altyapılarda sezonun açılmasıyla yaşadığım yoğunluktan ötürü yazılarıma ara vermek zorunda kaldım. Haftada 1-2 kez de olsa yazmaya gayret edeceğim.
Konya basketbol mahalli liglerinde görev yapan bir antrenör olarak bu yazımda basketbolcu , velilerine değinerek birkaç öneride bulunacağım.
Benim için bir velide aradığım en önemli özellik basketbolu sevmesi ve bilmesidir , bilmiyorsa da öğrenmeye çalışmasıdır. (birçokları antrenman kenarında seyir halindedir.)
Antrenmanları ve maçları takip eden bir veli , antrenörünün ondan neyi yapmasını istediğini söyleyerek oğlunun olayı iyice pekiştirmesine ve ciddiye almasına yardımcı olmuş olur yani bir nevi bizlerin asistan coach u konumuna erişmiş olurlar. Yukarıda bahsettiğim gibi basketbolu bilmesi ve sevmesi şart bu velilerimizin çünkü ALTYAPIDA basketbol sadece skor atmaktan ve kazanmaktan ibaret değil ! O günkü maçta skora katkı vermemiş olabilir lakin takım savunmasına , ribaunda , asiste yönelik oyunuyla sayı atmaktan çok daha değerli katkılar vermiş olabilir işte basketbolu bilen ile bilmeyen veli burada ayrılıyor.
Bir deneyin bakalım bir maç sonrası oğlunuz ile o maçın kritiğini yaparken
''Ya bugün yardım müdafaalarında , PR savunmasında muazzam iş çıkardın , hele o adamını geçtikten sonra şutu tercih etmeyip de Erkin'e yaptığın asist muazzamdı.'' Bu ve bunun benzeri atmaya yönelik değil , attırmaya ve tutmaya yönelik teşvikleriniz size yol , su , elektrik olarak değil elbet ama diğerlerinden farklı ne yaptığını bilen ve oynadığı basketboldan zevk alan bir basketbolcu evladını sahada seyrederken senin göğsünü kabartması ile geri dönecektir.
Genelde teknik ayrıntılara değinince iş ister istemez babalar üzerinden ilerledi küçük bir paragraf da annelere açalım. Malum anneler babalara göre evlatlarının üzerinde çok daha hassaslardır.
Sevgili anneler basketbol bir temas oyunudur yani itmek,düşmek,düşürülmek , bir ribauntta omuz omuza çarpışmak bu oyunun en doğal anlarıdır ve sıklıkla görülür. Daha da kötüsü bunlar sonucunda kırık , çıkık gibi olaylar görülebilmektedir.
Elbette kabullenmesi zor bir durum ama oğlunuza çıtkırıldım , hemen ağlamaya hazır bir kimlikten kurtarıp sert ve savaşan bir kimlik kazandırmakta sizlerin elinde. Bununla birlikte sizlere de bir misyon biçelim madem babaları asistan coach yaptık siz değerli annelerimizi de sporcu beslenmesinden sorumlu yapıyoruz süt ve süt ürünlerini bol bol tüketmelerini sağlayınız gerisini siz zaten iyi biliyorsunuz.
Basketbolu yaşayarak hoşcakalın!
Ev Ödeviniz: Sizlere yazdığım yazı ile alakalı bir film öneriyorum ''Glory Road '' giriş sahnesinde harika bir replik var kaçırmayın ; Babasıyla basketbol oynayan çocuğun atılan pası tutamaması sonrası koşar adımlarla ağlayarak annesine gidiyor ve anneden harika bir cevap geliyor.
''Ağlama ve bir daha ki sefere topu tutmayı dene !''
