Aile insanı insan yapan değerlerin en başında gelir.Aile, bizlere verilen en önemli nimettir.Ailesiz bir insan yarım kalmış gibidir.Ama bazen insanoğlu bu değerli nimetin kıymetini bilmiyor.

Hâlbuki düşünüldüğünde bu mutluluğu yaşamak isteyen onlarca, yüzlerle, binlerce kimsesiz çocuk vardır. Onlar her gece uyumadan önce bir aileleri olmadığı için üzülür ve bir aileye sahip olmak için dua ederler.

Ailenin temel direği babadır. Çünkü ailenin gereksinimlerini karşılayacak, ihtiyaçlarını giderecek olan babadır. Bu ihtiyaçlar sadece maddi değil aynı zamanda manevi ihtiyaçlardır. Baba, aileye sevgisini de sunmalıdır.

Evin olmazsa olmaz, en değerli bireyi de annedir. Bir atasözünde dendiği gibi yuvayı dişi kuş yapar. Anne olmadan aile esik kalır. Anneler çok değerli varlılardır. Anneler melek gibidir ve çok kıymetli varlıklardır. Bu melekler sevgi kanatlarını bizlerin üstüne açar ve bizi her şeyden korurlar. Fakat bazı çocuklar da annesiz yaşamaktadır. Annesiz büyüyen çocuklar ilgiden ve sevgiden de mahrum kalıyor.

Aile kökleri toprakta olan bir çınardır. Bu çınarı yeşertmek ve onun köklerinden beslenme bizim elimizdedir. Bu sebeple ailemizin kıymetini bilelim.

“Sizin en hayırlınız, ailesine karşı en hayırlı olanınızdır. Ben de aileme karşı en hayırlı olanınızım” (Tirmizî, Menâkıb, 63) 

Ailelerimizin kıymetini bilelim.  Aile Acısıyla, tatlısıyla ömür yolculuğunu birlikte geçirdiğimiz ailemizin değerini bir kere daha hissedelim. Eşlerimize ve evlatlarımıza karşı müşfik ve nazik olalım. Öfkeyle kalkıp zararla oturmayalım. İncitmeyelim, incinmeyelim. Aksine her hal ve şartta, herkese karşı merhameti ve fazileti kendimize şiar edinelim. Ailede huzursuzluğun sebebi değil, mutluluğun ve güvenin teminatı olalım. Rabbimizin Kur’an-ı Kerim’de bize öğrettiği şu duayı dilimizden düşürmeyelim: “Rabbimiz! Eşlerimizi ve çocuklarımızı bize göz aydınlığı kıl ve bizi Allah’a karşı gelmekten sakınanlara önder eyle.”[6] Selametle kalın….