Bir insanın hayattaki en değerli varlığı ailesidir. Ailemiz bizi var eden, hayatımız boyunca her zaman yanımızda bulunacak olan kişilerden oluşur. aile bireylerimiz yanımızda olmadan ne yaşadığımız mutluluk anlam kazanır ne de başımıza gelen kötü olayları kolaylıkla çözümleyebiliriz. Yanımızda birinin olmasına ihtiyacımız olan her anda yardımımıza ilk önce aile bireylerimiz koşar.

Ailemize her zaman her şeyden daha fazla önem vermeliyiz. Çünkü aile bağı diğer hiçbir bağa benzememektedir. Aile fertlerimizle daima iyi ilişkiler içinde bulunmalı onlara sürekli sevgi ve saygı göstermeliyiz. Mutluluğun temel yolu mutlu bir aileden geçer. Bunu unutmadan ailemize gereken değeri vermeliyiz. Çünkü biz de ailenin bir ferdi olduğumuza göre aile mutluluğu için biz de üzerimize düşen görevi yerine getirmeliyiz.

Aile, bizi bütün yapan varlıktır. Yaratıcının bizlere gönderdiği bir birliktir. Zor zamanlarımızda bize yardımcı olan, mutluluklarımızı bizimle paylaşandır. Ne yazık ki bazen bunun değerini bilmiyoruz…

Oysa bu mutluluğu yaşamak isteyen o kadar çok çocuk, o kadar çok insan var ki, içlerindeki bu dileği tahmin bile edemezsiniz. Bir ailesi olsun diye Allah’a dua edenler çok. Ailede evin direği baba, herkesi düşünmek zorundadır. Çünkü geçindirmesi gereken bir yuvası vardır. Sadece ihtiyaç yönünden değil, sevgi bakımından da geçindirmelidir. Yoksa sadece ihtiyaçları karşılayan bir babanın aile diye bir şeyi olmaz. Kişi ailesinden öğrendiği ile yaşar. Ne kadar iyi yetiştirilse o kadar iyi yaşar. Evin en önemli ve en değerli olanı ise annedir. İşte o her şeyin en iyisini hak edendir. Bizimle en çok ilgilenen, bizi en iyi şekilde yetiştirendir. En önemlisi bizden sevgisini esirgemeyendir. Kimi çocuklar annesiz büyüyor. Onun sevgisinden mahrum kalıyor. Bu yüzden dolayıdır ki annemizin, babamızın, ailemizin değerini çok iyi bilmeliyiz!

Aile, çocukların en değerli varlıklarıdır. Bizden hiçbir zaman sevgilerini esirgemeyen ailemizi hiç üzememeliyiz. Unutmayın bir aile bin dünyaya bedeldir…

Hayattaki en büyük dayanağımız, teselli ve mutluluk kaynağımız ailemizdir. Ailemizin varlığı bize güç katar. Çünkü annelerimiz, babalarımız, ablalarımız, abilerimiz ve kardeşlerimiz her zaman ve her yerde bizim yanımızdadır.  En mutsuz günümüzü de en mutlu günümüzü de paylaşan onlardır. Onların sevgisi tartışmasız en samimi, en içten sevgidir. Onlarda menfaat sağlama güdüsü yoktur. Her şeyi sadece bizim iyiliğimiz için isterler. Annelerimiz, hayatımız boyunca en büyük destekçimiz, en büyük sırdaşımızdır. Tıpkı bir melek gibi temiz, saf ve koruyucudur. Babalarımız da tüm ömürlerini biz daha iyi yaşayalım, daha iyi bir gelecek kuralı diye geçirirler. durup dinlenmek bilmeksizin çalışır; ama tüm yorgunluklarına rağmen, bizi asla bir yük olarak görmez; aksine en büyük hazine olarak görürler. Kardeşler arasındaki sevgi de böyledir. Kardeşler bazen kavga etseler, birbirine kızsalar bile, birbirine sımsıkı bağlıdırlar. Bir kardeşin başına bir iş gelecek olsa, diğer kardeşlerin tümü aynı acıyı hisseder, aynı derecede üzülürler. Ömür boyu yanımızda olacak olan ailemizdir. Ailemizle olan ilişkilerimiz gelip geçici değildir. Çocukken de, gençken de yaşlı iken de aile bireylerimizle görüşmeye ve yardımlaşmaya devam ederiz. En ufak bir sıkıntımızda bile birbirimize yardım elimizi uzatmaktan asla çekinmeyiz.   Ailemize karşı daima sevgi ve saygı içinde olmalıyız. Hiçbir aile bireyimizi üzmemeli, kırmamalı, büyüklerimize karşı saygımızı asla yitirmemeliyiz.